|
مقالاتی پیرامون ولایت و امامت |
اثبات لزوم امامت
سالروز امامت و ولايت حضرت مهدي صاحب الزمان(عج) مبارکباد.
و ما، اما چرا سکوت کرده ایم، چرا نشسته ایم؟
چرا عهدمان را گسسته ایم؟
دستهای سبز و مهربان خورشید،
از پشت ابرها، ما را به سوی خود فرامیخواند!
دیوارهای فاصله را برداریم، تا بهار، زودتر برسد.
«ربیع» مجال و انگیزهای دیگر برای عاشقانه ماندن است؛
خداوند، به برکت وجود او، همگان را آفرید.
اگر او نبود، هیچ کس نبود و هیچ چیز در دنیا، قرار نمییافت.
و ما باید در ربیع، بهاری شویم.
دستها را برآریم و دل به موعود(عج) بسپاریم؛
که بیعت حضرتش بر گردن ماست.
این شیوه بندگان است به اربابان!
«دعای عهد» را در سالروز شکفتن امامتش و غدیر انتظار،
دست در دست یکدیگر در مدارس، دانشگاهها،
حوزههای علمیه و... عاشقانه بخوانيم
پنجرهها را بگشاییم. زنگها را بنوازیم
و ایمان بیاوریم اگر خویشتن خویش را بیاراییم،
خورشید پنهان، ظاهر خواهد گشت؛
وگرنَه، هرگز در انتظار گشایش نباشیم؛
که شیخ بزرگوار: مفید رحمهالله فرمود:
«حضور آشکار آن حضرت(عج) مانع دارد و مانع، ما هستیم!»
ربیع، فرصت خوبی است برای برداشتن حجابها
و کوتاه کردن دیوارهای فاصله...
تا بهار، زودتر بیاید.
اكنون در زمان غیبت امام عصر (عج)، ولایت ایشان چگونه است و در چه اموری جاری است؟
دوست محترم!
1. ولایت از یك حیث به دو قسم یا دو شعبه تقسیم می شود: یكی ولایت باطنی و تكوینی است و یكی ولایت ظاهری؛ اولی اصلاً نیاز به حضور فیزیكی امام معصوم در بین مردم ندارد. چنانچه در زمانه حضور ائمه(ع) امام از افرادی در دوردست مملكت اسلامی و غایب در مدینه و كوفه و... دستگیری معنوی می كردند و توفیق به آنها می دادند، توسلات آنان را پاسخ می گفتند و...، امروز نیز امام عصر(عج) از پشت پرده غیبت همان كار را می كند و هیچ نائبی هم در این بخش ندارد.
اما ولایت ظاهری كه همان خلافت ظاهری و تبیین و اجرای احكام الهی است، در زمان غیبت باز هم از آن امام معصوم است، ولی اعمال آن نائبان آن حضرت كه همان فقهای جامع الشرائط هستند، واگذار شده است. چنانچه در زمان حضور هم، حضرات معصومین(ع) برای ممالك دور و نزدیك، نماینده و نائب داشته اند، در دوران غیبت هم این امر را به نحو عام به فقهای عادل سپرده اند. مثلا، امام علی(ع) خود حاكم همه كشور اسلامی است، ولی مالك اشتر را به نیابت از خود به مصر می فرستد، یا سلمان را نائب خود در مدائن قرار می دهد تا به جای او بیان و اجرای احكام الهی و رهبری جامعه را بر عهده گیرند.
امروز نیز خلافت ظاهری امام عصر(عج) از سوی فقهای عظیم الشأن قابل نیابت است، كه به آن نیابت عام می گویند.
خود امام عصر(عج) فقهای واجد شرایط را به این مقام، به خصوص در تبیین دین، نصب كرده است؛ پس ولایت فقیه به نیابت امام عصر(عج)، امروزه به مثابه نیابت سلمان و مالك اشتر از جانب امیرالمؤمنین(ع) است.
در وجود نیابت عامه برای فقها به طور كلی اختلافی بین فقها نیست؛ ولی در حدود و ثغور آن اختلافاتی هست، كه پرداختن به آن مجال دیگری می طلبد.
امام رضا آنلاين
درباره نرم افزار امام رضا (ع) آنلاین
این نرم افزار برای دسترسی آسان و سریع كاربران به انواعی از اطلاعات مورد نیاز با موضوع امام رضا (ع) در نظر گرفته شده است.
امكانات نرم افزار امام رضا (ع) آنلاین:
1- بخش زندگی نامه امام رضا (ع) شامل :
زندگی نامه, زیارت نامه , مادر امام , -نام امام رضا , حیات اجتمایی , سیره عملی و اخلاقی و ماجرای ولایعهدی
2- بخش اخبار سایت های امام رضا (ع) شامل :
مشاهده تیتر خبرها ی سایتهای آستان قدس رضوی (www.aqrazavi.org)
پایگاه جامع اطلاع رسانی امام رضا (ع) ( www.imamrezatv.org )
وسایت فرهنگی مذهبی امام رضا (ع) ( www.imamreza.rog )
3- مشاهده تاریخ واوقات شرعی مشهد و سایر شهرها
4- زیارت آنلاین امام رضا (ع) شامل:
پخش مستقیم از حرم امام رضا (ع) , پخش زنده از صحن انقلاب حرم امام رضا (ع) , پخش زنده از صحن گوهر شاد
5- احادیث از امام رضا (ع) شامل :
احادیثی از امام (ع) به صورت متنی ونمایش به صورت فلش ( گرافیكی )
6- مشاهده وضعیت آب وهوا ی شهر مشهد و سایر شهر ها
7- مشاهده و دانلود تصاویر پشت زمینه گرافیكی و فایلهای اسكن سرور با موضوع امام رضا (ع)
8- نوا و نماهنگ ( امكان دانلود انواع فایل صوتی و تصویری با موضوع امام رضا (ع) )
9-بخش موبایل رضوی شامل :
نرم افزارها ی ویژه , كتاب های الكترونیكی و تم های موبایل ویژه امام رضا (ع)
10- مشاهد آنلاین نقشه حرم امام رضا(ع) ومشاهده آنلاین نقشه مشهد
-پسورد فايل فشرده : www.rasekhoon.net
پس پيامبر(ص) با دستش، دست او را بلند و هر دو دست را به سوي آسمان باز كرد و علي(ع) را از جا بلند نمود تا حدي كه پاي او موازي زانوي پيامبر(ص) رسيد. سپس فرمود: اي مردم اين علي است برادر من و وصي من و جامع علم من، و جانشين من در امتم... » (1)
غدير، عيد ولايت است. عيد اتمام حجت پيامبر(ص) با مردم و عيد معرفي حجت خدا بر ايشان پس از نبي خاتم(ص)؛ چراكه ولي، حجت خداوند بر زمين است و علي(ع) مظهر حقيقي آن در زمان. دين محمد(ص) با ولايت علي(ع) كامل و نعمت خداوند بر خلايق نيز با انتصاب علي(ع) تمام مي‌شود. غدير تنها يك واقعه تاريخي نيست. غدير آنجاست كه تقدير زمين و زمان تا هميشه در آن رقم مي‌خورد كه حيات انسان باطني و ولايي باشد و مبدا ولايت پس از پيامبر، امير مؤمنان علي(ع.) اما ولايت چيست.
آنگاه كه پيامبر اكرم(ص) در حالي كه دستان مبارك علي(ع) را در دست دارد، مي‌فرمايد: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه» مرادش از مولا چيست؟ چه ولايتي مد نظر پيامبر(ص) است؟ اين پرسشي است كه پاسخش مهم‌تر از آن است كه تصور مي‌شود. اهل سنت آن را دوستي معنا كرده‌اند و شيعه، رهبر و سرپرست. معاني مشهور از ولايت نيز همين دو معناست، اما اين شهرت منحصر بودن ولايت در اين دو معنا را افاده نمي‌كند. گذشته از بحث‌هاي شيعه و سني در ارتباط با معناي ولايت در حديث غدير، بحث ديگري مطرح است كه خود به‌تنهايي مي‌تواند اثبات‌كننده ولاي رهبري امام‌علي(ع) و نيز همه ائمه معصومين(س) باشد، حتي اگر غديري نمي‌بود و صراحتي اينچنين در باب رهبري حضرت علي(ع) وجود نمي‌داشت.
درخصوص دو معناي مورد اشاره (دوستي و رهبري) سخن فراوان گفته شده و ما نيز بسيار درباره آن شنيده‌ايم، اما درباره معاني ديگر ولايت كمتر اشاره رفته است و قصد داريم در اين نوشتار بيشتر به آن معاني مغفول‌مانده بپردازيم، بخصوص چون معناي چهارم يعني ولاي تصرف يا ولاي تكويني مهم‌ترين معناي ولايت است و والاترين مرحله آن. مرجع اين بحث كتاب «ولا‌ها و ولايت‌ها» اثر استاد شهيد مرتضي مطهري(ره) است كه پيش از آن در قالب مقاله‌اي در سال 1347 براي كتاب «محمد خاتم پيامبران» چاپ مؤسسه حسينيه ارشاد به رشته تحرير درآمده بود.
استاد شهيد در كتاب ولا‌ها و ولايت‌ها در عين اختصار، بحث تخصصي و جامعي را در باب معناي ولايت ارائه كرده كه از معناي لغوي واژه ولي آغاز مي‌شود و پس از تقسيماتي همچون ولاي منفي و ولاي اثباتي و سپس تقسيم ولاي اثباتي به ولاي اثباتي عام و ولاي اثباتي خاص به تقسيمات چهارگانه ولايت يعني ولاي محبت، ولاي امامت، ولاي زعامت و ولاي تصرف مي‌رسد كه مد نظر ما در اين نوشته نيز همين تقسيم اخير است، آن هم تا بدان اندازه كه مناسب براي معرفي و شناخت اجمالي باشد. طبعاً پاسخ پرسش‌ها و ابهامات احتمالي پيش رو را بايد از متن كتاب و از مباحث مبسوط آن خواست نه از اين مختصر. در واقع ما در اينجا بيشتر در مقام توصيف و معرفي كلام استاد هستيم نه شرح و تبيين شايسته و درخور آن.
گفتيم كه بحث ولاي رهبري اهل بيت(ع) به طور عام و ولايت حضرت علي(ع) به طور خاص، فارغ از واقعه غدير نيز قابل اثبات است. شاهد بر اين مدعا از جمله آيه 55 سوره مائده است: «همانا ولي شما خداست و فرستاده‌اش و آنان كه ايمان آورده‌اند كه نماز را به پا مي‌دارند و زكات را در حال ركوع ادا مي‌كنند» كه در اختصاص شأن نزول آن به حضرت علي(ع) علماي اهل تسنن نيز ابراز جزم و يقين كرده‌اند. اما اين ولي و نيز مولا در حديث غدير، تنها به معناي رهبري يا زعامت نيست چنانچه تنها به معناي دوستي هم نيست. اين دو معنا فقط قسم اول و سوم تقسيم شهيد مطهري(ره) از ولايت يعني ولاي محبت و ولاي زعامت را شامل مي‌شود كه پيشتر به آن اشاره شد. مهم‌تر از اين دو، قسم دوم و چهارم يعني ولاي امامت و ولاي تصرف است.
ولاي امامت
استاد علامه، اين قسم از استعمال معنايي ولايت را چنين تعريف مي‌كند: «ولاي امامت و پيشوايي و به عبارت ديگر مقام مرجعيت ديني، يعني مقامي‌كه ديگران بايد از وي پيروي كنند. او را الگوي اعمال و رفتار خويش قرار دهند و دستورات ديني را از او بياموزند و به عبارت ديگر زعامت ديني است.
چنين مقامي مستلزم عصمت است و چنين كسي قول و عملش سند و حجت است براي ديگران.» اهميت ولاي امامت در اهميت لزوم وجود مرجع ديني و لزوم وجود الگوي معصوم از خطا و گناه است. تنها نفس وجود قرآن براي كمال بشر كافي نيست. قرآن مفسر مي‌خواهد و تفسير آن نيز منحصر به اهل‌بيت(ع) است، چنانچه پيامبر(ص) در ادامه بخش فوق‌الذكر از خطبه غدير درباره حضرت علي(ع) فرموده‌اند: «و خليفتي في امتي، علي تفسير كتاب الله عزوجل و الداعي اليه:... و جانشين من در تفسير كتاب خداوند عزوجل و دعوت به آن.» از اين گذشته انسان براي كمال نيازمند وجود انساني از جنس خود است تا خويشتن را در آينه وجود او ببيند و بيابد. تنها كلام كافي نيست. آينه لازم است و آينه هم تا پاك و شفاف و عاري از كدورت و آلودگي نباشد خاصيت آينگي ندارد. ولايت اما در اين نيز خلاصه نمي‌شود و مرتبه بالاتر و والاتري نيز دارد.
ولاي تصرف
شهيد مطهري(ره) بر آن است كه ولاي تصرف يا ولاي معنوي بالاترين مراحل ولايت است و در اين خصوص بيان مي‌كند كه ديگر اقسام ولايت يا مربوط است به رابطه قرابتي با رسول اكرم(ص) بعلاوه مقام طهارت و قداست شخصي اهل‌بيت (ولاي محبت) يا مربوط است به صلاحيت علمي يا اجتماعي آنها (ولاي امامت و ولاي زعامت.) به عقيده ايشان، آنچه به نام ولايت در دو مورد اخير ناميده مي‌شود از حدود تشريع و قرارداد تجاوز نمي‌كند، چنانچه گويي فلسفه اين قرارداد صلاحيت علمي يا اجتماعي است، اما ولايت تصرف يا ولايت معنوي نوعي اقتدار و تسلط فوق‌العاده تكويني است. شهيد مطهري ولايت تكويني را از يك طرف به استعدادهاي نهفته در وجود انسان مربوط مي‌داند و به كمالات بالقوه اين موجود شگفت و از طرف ديگر به رابطه اين موجود با خدا.
در تعريف و توضيح اين مهم‌ترين معناي ولايت به قلم استاد مي‌خوانيم: «مقصود از ولايت تكويني اين است كه انسان بر اثر پيمودن صراط عبوديت به مقام قرب الهي نايل مي‌شود و اثر وصول به مقام قرب البته در مراحل عالي آن اين است كه معنويت انساني كه خود حقيقت و واقعيتي است، در وي متمركز مي‌شود و با داشتن آن معنويت، قافله‌سالار معنويات، مسلط بر ضمائر و شاهد بر اعمال و حجت زمان مي‌شود. زمين هيچ‌گاه از ولي‌اي كه حامل چنين معنويتي باشد و به عبارت ديگر، از انسان كامل خالي نيست.»
حيات باطني انسان
اهميت ولاي تصرف در اهميت همين حيات ديگرگونه انساني است، حيات معنوي يا حيات باطني كه وراي اين زندگي ظاهري نباتي و حيواني است. در بررسي ولايت تكويني درخواهيم يافت كه اين قسم از ولايت علاوه بر تجربه عام ديني با تجربه خاص عرفاني در ارتباط است و لذا آن را از مسائل عرفاني برشمرده‌اند. پس لازمه باور به ولاي تصرف باور به حقانيت تجربه و دريافت عرفاني از هستي و آفرينش است و الا چه عجب از انكار و اصرار بر عدم قبول اين نحوه نگرش ولايي نسبت به حيات. علامه طباطبايي(ره) در توصيف حيات باطني و رابطه آن با ولايت مي‌فرمايد: «در زير لفافه زندگي اجتماعي كه انسان با رعايت نواميس ديني به سر مي‌برد، واقعيتي است زنده و حياتي است معنوي كه نعمت‌هاي اخروي و خوشبختي‌هاي هميشگي از آن سرچشمه گرفته و به عبارت ديگر مظاهر وي هستند. اين حقيقت و واقعيت است كه به نام ولايت ناميده مي‌شود» و سپس در خصوص رابطه امام معصوم با اين معناي باطني از ولايت بيان مي‌دارد: «امام يعني كسي كه از جانب حق سبحانه براي پيشروي صراط ولايت اختيار شده و زمام هدايت معنوي را در دست گرفته. ولايت كه به قلوب بندگان مي‌تابد، اشعه و خطوط نوري است از كانون نوري كه پيش اوست و موهبت‌هاي متفرقه، جوي‌هايي هستند متصل به درياي بيكراني كه نزد وي مي‌باشد» (2)
و اما علي(ع)، امام اول، پيشواي نخستين، ولي و مولاي متقيان، سرسلسله سكانداران كشتي حيات باطني انسان است كه در روزي فرازماني و در منطقه‌اي فرامكاني به نام غدير خم در حالي كه بازو در دست نبي خدا داشت، به ولايت نه برگزيده كه معرفي شد. او پيشتر براي اين مقام برگزيده شده بود. هم او هم يازده ولي امر ديگري كه از سلاله پاك او بودند. هم او، هم امام عصر ما مهدي(عج) كه غدير روز او نيز است. غدير عيد ولايت است و ولايت، صراط مستقيم حيات باطني انسان.
پانوشت‌ها:
1- حديث و خطبه غدير خم، ترجمه محمدباقر انصاري
2 - مأخذ ذكر شده در كتاب «ولا‌ها و ولايت‌ها:» نشريه سالانه مكتب تشيع، شماره 2
“ولایت” مهم ترین پیش نیاز “امامت”؛ یعنى یکى از شروط مهّمۀ آن است و تا ولیّ حضور و ظهور داشته باشد، شخص دیگرى نمىتواند “پیشواى” مسلمین گردد و زمام امور دینى و دنیوى آنها را به دست گیرد و آنها را به دنبال اهداف و نیات خود بکشاند؛ زیرا این یک اصل عقلایى و بدیهى است که تا افضل و اکمل حضور دارد، نوبت به سایرین نمىرسد، مگر این که آن “ولیّ مطلق” این اجازه و رخصت را به او داده باشد، و او تحت نظر آن ولّى به اداره ی امور مسلمین در حیطۀ محدود اختیارات داده شده، بپردازد و پا را از آن فراتر ننهد؛ مانند: ولى فقیه در زمان غیبت امام دوازدهم (عج).
از این رو، مقام “ولایت الاهى” که به ائمه معصومین (ع) و پیامبر اکرم (ص) نسبت داده مىشود، همان مقام “خلیفة الاهى” است که هدف آفرینش انسان مىباشد و با همین مقام مسجود ملایکه واقع شده است، و اگر این ولیّ نباشد زمین اهلش را در خود فرو مىبرد.[۱]
اما آن ولایتى که به سایرین نسبت داده مىشود، صِرف حق تصرف در امور مولى علیه، در حیطهاى است که از طرف شارع به آنهااجازه داده شده است، مثلاً ولایت پدر بر فرزندان قابل مقایسه با ولایت حاکم شرع بر امور اجتماعى نیست؛ زیرا سعه اختیارات این دو و شرایط ولایت این دو با هم متفاوت است.
به بیان دیگر؛ ولایت خدا، رسول (ص) و امامان (ع) بر سایرین ولایتى حقیقى و برخاسته از قابلیتها و اقتضاءات ذاتى آنها است، لکن ولایت سایرین ولایتى “اعتبارى و قراردادى” و منوط به تشریع شارع است. چنانچه تحقق و فعلیت ولایت نبى (ص) و امام (ع) در جامعه، نیازمند رویکرد و اطاعت و تسلیم مردم در برابر تصرفات و اوامر و نواهى ایشان و مراجعه و رضایت مردم به قضاوتها و حکمهاى ایشان است و إلاَّ آن ولایت الاهیه، در جامعه به ظهور نرسیده و إعمال نمىشود.
همزمان با دهه ولايت و در آستانه عيدغدير خم، مراسم عمامه گذاري شماري از طلاب غيرايراني جامعة المصطفي العالميه، امروز با حضور حضرت آيت‌الله العظمي صافي در مدرسه عالي امام خميني(ره) قم برگزار شد.
حضرت آيت‌الله العظمي صافي در اين مراسم پوشيدن لباس روحانيت را افتخار بزرگي دانستند و افزودند: امروز شما طلابي كه مفتخر به پوشيدن اين لباس شده‌ايد، بدانيد از اين پس سرباز حضرت ولي عصر عليه السلام هستيد و مسئوليت سنگيني بردوش داريد.
معظم له با اشاره به حضور طلاب غيرايراني از كشورهاي مختلف فرمودند: همه ما يك دين و يك هدف را دنبال مي‌كنيم؛ زيرا دين اسلام، براي همه است و اختصاص به گروه يا فرد خاصي ندارد و وجود شما طلاب از كشورهاي مختلف اين مدّعا را اثبات مي‌كند.
ايشان جدّيت در تحصيل، تهذيب نفس، حركت در خط امامت و ولايت و هدايت مردم كشورهاي مختلف به مكتب اهل بيت عليهم السلام را وظيفه خطير طلاب غير ايراني دانستند و ابراز داشتند: اسلام، قرآن و احكام دين اختصاص به يك كشور و طلاب آن ندارد، دين اسلام جهان شمول است و بايد توسط دانش‌آموختگان حوزوي غير ايراني در سراسر جهان تبليغ و ترويج شود.
حضرت آيت‌الله العظمي صافي افزودند: در دين اسلام همه برابر هستند و تحصيل طلاب غير ايراني از اين جهت كه فقه و احكام و دين اسلام را ياد مي گيرند و به مردم عرضه مي كنند، بسيار مهم و ارزشمند است.
مرجع تقليد جهان تشييع در بخش ديگري از سخنانشان با اشاره به آيه «يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ» و آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا» فرمودند: افزون بر اين دوآيه قرآن كريم، روايات فراوان و متواتري در تفسير حادثه غدير و معرفي اميرالمومنين توسط پيامبر گرامي اسلامي عليهما السلام وجود دارد كه در همه كتب علماي اسلام آمده و مورد اتفاق همه و غيرقابل انكار است.
ايشان اظهار داشتند: هركس اهل انصاف باشد و دقت كند به يقين پيام غدير را در اين دو آيه دريافت مي‌كند؛ زيرا مضامين اين دو آيه خود گويا و آشكار است.
حضرت آيت‌الله العظمي صافي افزودند: پيامبر با وجود اين كه تمامي مسائل خداشناسي، توحيد، معاد و احكام فرعي، سياسي، اخلاقي و عبادي و همه آن چه را كه لازمه يك جامعه متفكر و پيشرو باشد، براي مردم بيان كرده بودند و چيزي نمانده بود تا بيان شود، بازهم خداوند به ايشان مي‌فرمايند كه اگر اين پيام را در حجة الوداع نرساني، رسالت شما كامل نشده است؛ اين مطلب نشان مي‌دهد كه تعيين مديريت جامعه و شخص حضرت علي عليه السلام از بسياري از اين مطالب مهم‌تر است و بدون انجام اين پيام، رسالت ناقص حساب مي‌شود.
معظم له اظهار داشتند: از هر فرد منصفي سوال شود به يقين اعتراف مي‌كند كه مديريت جامعه در اسلام بسيار مهم است؛ زيرا در حجة الوداع اين گونه پيامي به پيامبر ابلاغ شد و از ايشان خواسته شد كه جانشين خود را انتخاب كند تا مديريت جامعه براساس آن باشد؛ به همين دليل اين رفتار اهميت و جايگاه مديريت را در اسلام نشان مي‌دهد.
حضرت آيت‌الله العظمي صافي افزودند: اگر مساله مديريت بعد از پيامبر مشخص نمي‌شد، پيام ايشان ناقص بود؛ زيرا دين اسلام جهان شمول است و بدون اعلام اين مديريت، پيام آن نيز كامل نمي‌شد از اين‌رو امروز با اطمينان اعلام مي‌كنيم دين اسلام و امامت و ولايت اميرالمومنين عليه السلام، جهان شمول و به همه چيز توجه دارد.
ايشان تاكيد كردند: اسلام به همه مسائل اهميت مي‌دهد و حتي مسائل جزئي را نيز مورد توجه قرار مي‌دهد و هيچ نقصي در آن وجود ندارد.
پيش از سخنان مرجع عاليقدر تعدادي از طلاب از كشورهاي چين، بوسني و هرزگوين، پاكستان و روسيه فرارسيدن عيد سعيد غدير خم را به زبان اصلي خود به محضر معظم له تبريك گفتند.
همچنين در اين مراسم با شكوه، تعداد 35 نفر از طلاب غير ايراني با دست مبارك مرجع عاليقدر حضرت آيت الله العظمي صافي، ملبس به لباس روحانيت شدند.
جهت مشاهده تصاوير اين مراسم اينجا كليك كنيد.
ابوبصیر گوید امام صادق(ع) فرمود: جبرئیل بر رسول خدا(ص) فرود آمد. در آن هنگام حسین(ع) نزد حضرتش به بازی مشغول بود. پس جبرئیل او را آگاه ساخت كه امتش این فرزند را می كشند. رسول خدا(ص) گریست و سپس جبرئیل عرض كرد: آیا تربتی را كه بر روی آن كشته می شود به شما نشان دهم؟
امام ادامه دادند: ناگاه فاصله میان محل نشستن رسول خدا(ص) و قتلگاه حسین(ع) در زمین فرو رفت، به طوری كه دو مكان به هم متصل شدند و جبرئیل مشتی از آن خاك برگرفت. سپس در كمتر از یك چشم بر هم زدن دو مكان از هم دور شدند و به حالت اول خود بازگشتند. سپس جبرئیل خارج شد در حالی كه می فرمود: خوشا به حال تو ای خاك و خوشا به حال آن كه در اطراف تو كشته می شود.
ولایت، بعد عملی امامت و یکی از شئون امام است. ولایت، پرتو ولایت الهی است. «اِنّما وَلِیّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الّذینَ آمَنُوا الّذینَ ؛ آن کس را که خداوند منصب امامت داده، ولایت خلق را بدو سپرده است.»[1] ولیّ خدا بر خلق قیمومیت دارد و از آن رو که از سرچشمه وحی مدد می گیرد و به مصالح خلق آگاه و به خصلت علم و عدل آراسته است، درباره مردم بر خودشان اولویت دارد: «النّبِیّ أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ».[2]
بدیهی است که بر اساس کتاب و سنت، حاملان بار امانت الهی در مرحله نخست علی(ع) و فرزندان او هستند که پذیرش ولایت آنان بر همگان واجب است.
در قرآن کریم، مصداق بارز آنچه با عنوان ولایت الهی، امانت ربوبی، هدایت واقعی طریق حق، قدم صدق، صراط مستقیم، بندگی و تسلیم، موعظه خداوندی و امثال آن آمده، ولایت پیشوایان معصوم است و آنچه با عنوان استکبار، کفر، ضلالت، نفاق، انکار، همگامی با شیطان و مانند اینها ذکر شده، در انکار این ولایت مصداق می یابد.
مقام امامت و پیشوایی و شایستگی برای هدایت خلق تحت امر الهی، چیزی نیست که برای هرکس قابل دسترسی باشد. از این رو، هنگامی که بشارت الهی در خصوص امامت ابراهیم بدو می رسد، از شدت وجد و اشتیاق عرضه می دارد: «آیا از ذریه من نیز کسانی هستند که به امامت برگزیده شوند؟» و آن گاه پاسخ می شنود که امامت عهد الهی است و ستم کاران شایستگی تصدی آن را ندارند، هر چند از دودمان تو باشند: «قالَ وَ مِنْ ذُرِّیّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمینَ».[3]
باری، امامت امانت گران سنگ الهی است و حاملان آن کسانی هستند که از شایستگی حمل این امانت و خلافت خداوندی برخوردار باشند، نه انسان هایی ظلوم و جهول؛ چه آنها غاصبانی هستند که گستاخانه خود را در معرض چنین امتحانی قرار داده و با قهر و غلبه و تزویر، به حریم امانت الهی خیانت کرده و آن را به قبضه درآورده اند.
آیه «لاینال عهدی الظالمین»، امامت هر ستمگری را تا روز قیامت مردود شمرد و آن را به برگزیدگان خالص خدا منحصر ساخت. آن گاه خداوند، ابراهیم را به آن گرامی داشت و امامت را به کسانی از ذریه او که اهل صفا و اخلاص و تقوا و طهارت بودند، اختصاص داد.
مقالاتی پیرامون ولایت و امامت